Ávarp ritstýru
Lísa Margrét Gunnarsdóttir
Editor’s Address
Þegar ég tók við keflinu sem ritstýra fyrr á árinu hófst ég strax handa við hugmyndavinnu og stefnumótun blaðsins. Það fyrsta sem ég hugsaði var; hvernig get ég tryggt að Stúdentablaðið þjóni tilgangi sínum sem málgagn allra stúdenta?
Ég minni á að Stúdentablaðið er okkar allra, og ef þú vilt leggja þitt af mörkum við birtingu efnis í blaðinu má alltaf senda inn efni og ábendingar á netfang okkar, studentabladid@hi.is, eða hafa samband við okkur á samfélagsmiðlum. Ég vona að þú njótir lestursins!
Um það leyti sem ég var að velta þessu fyrir mér heyrði ég fréttir af skemmdarverkum sem unnin voru á hinsegin list og hinsegin fánum, og fólkið í kringum mig fann fyrir aukinni hatursorðræðu í sinn garð vegna kynhneigðar sinnar eða kynvitundar. Þegar ég auglýsti eftir blaðamönnum á samfélagsmiðlum var fyrsta svarið sem ég fékk gagnrýni og í kjölfarið ítrekuð skilaboð vegna þess að viðkomandi gaf sér að ég væri hinsegin (af ástæðum sem verða ekki raktar hér því þær skipta ekki máli), og fannst að í ljósi þess ætti ég allt hið versta skilið. Það að tileinka fyrsta tölublaðið hinseginleikanum var engin ákvörðun, heldur lá það í augum uppi í ljósi þess óneitanlega bakslags sem er að eiga sér stað víðsvegar í íslensku samfélagi hvað varðar hinsegin málefni.
—Lísa Margrét Gunnarsdóttir (hún/hennar) Ritstýra Stúdentablaðsins 2022 – 2023 /// When I accepted the position of editor earlier this year, I immediately began to ponder what this year’s paper should focus on. The first thing I thought of was; how can I make sure that the Paper serves its purpose as the voice of all students at UI?
Stúdentablaðið er að nálgast 100 ára markið, og á þessum hundrað árum hafa alltaf verið hinsegin nemendur innan veggja háskólans, þó að þau hafi ekki alltaf haft frelsið til þess að vera þau sjálf opinberlega. Það er löngu kominn tími til þess að veita hinseginleikanum í Háskóla Íslands aukið rými, og til þess er þetta tölublað ætlað. Hér er einnig að finna ýmislegt fyrir óhinsegin nemendur skólans, svo sem orðalista til að glöggva sig á hýryrðasmíðinni sem er að eiga sér stað í íslensku samfélagi og læra að nota kynhlutlaus fornöfn rétt, auk ýmissa greina sem veita innsýn í hinsegin málefni og menningu.
While thinking this over, news about vandalism of queer art and queer flags were circulating, and the people around me felt an increase in hate speech and harrassment due to their gender identity or sexual orientation. When I posted an advertisement seeking journalists for the paper, the very first message I received was one full of hate, because the sender assumed that I was queer (for reasons that won’t be listed here because they are irrelevant). Dedicating this first issue to queerness was no decision, rather an obvious choice considering the undeniable backlash regarding queer matters in many corners of Icelandic society.
Þó að viðfangsefni þetta kunni að virðast sértækt við fyrstu sýn, er hinseginleikinn alls staðar í kringum okkur og órjúfanlegur hluti af samfélaginu. Það er fagnaðarefni að brautryðjendur okkar tíma krefjist útvíkkunar á því hvernig við skilgreinum okkur sem manneskjur, og það er skylda okkar sem föllum inn í normið að leggja við hlustir og vera hluti af breytingunni
The Student Paper’s 100 year mark grows ever nearer, and during those one hundred years there have always been quuer students within the university walls, even though they haven’t always been free to be themselves publicly. It is high time that queerness be given more space in our university society, and that is this issue’s exact purpose.
8
Anoop A Nair
með skýlausum stuðningi við hinsegin fólk sem enn er jaðarsett í íslensku samfélagi. Sérstaklega hvet ég ykkur til þess að lesa pistla Q–félagsins, sem og viðtölin við fræðafólk og listakvára. Aftast í blaðinu er að finna sigurljóð ljóðasamkeppninnar okkar, sem og menningarhorn ritstjórnar þar sem hægt er að finna hinsegin menningarviðburði sem haldnir verða í Reykjavík á næstunni!
Mynd / Photo
ÁVARP RISTÝRU EDITOR'S ADDRESS
