Restanten van een triomfboog in Glanum, een oude Romeinse stad bij het huidige Saint-Rémy-de-Provence
Het grootste deel van de negentiende eeuw hoorde de Provence bij het koninkrijk Sardinië. Ook
de -Provence ontkwam in deze eeuw niet aan de gevolgen van de phylloxera vastatrix. De ramp met deze druifluis voltrok zich wat later dan in veel andere gebieden. Maar in 1882 was van de
ongeveer 90.000 ha in het departement Var toch al ruim 51.000 ha definitief verloren en 17.000
ha zichtbaar aangetast.
In de twintigste eeuw ontstond er enerzijds een probleem van overproductie, maar groeide an-
derzijds geleidelijk aan de markt voor wijnen uit de Provence, eerst alleen in Frankrijk en vervolgens in Noordwest-Europa.
13.3 Bodem De wijngaarden van de Provence vinden we grofweg tussen de steden Arles in het westen (aan de voet van de Alpilles) en Nice in het oosten. De uitlopers van de Montagne du Luberon, ten
oosten van Avignon, vormen de noordelijke begrenzing, de Middellandse Zee de zuidelijke. Ook een paar eilandjes voor de kust (zoals St. Honorat en de Îles d’Hyères) worden tot de Provence gerekend. In dit uitgestrekte gebied is de bodem gevarieerd. In het algemeen is de bodem arm
en onvruchtbaar. De bodem is overwegend zanderig en rotsig, met hier en daar ook kalk en klei.
Hoofdstuk 13 - Provence (2022-2023)
TERUG NAAR INHOUD
47
