Wijngaard met aglianico in Campanië
Aglianico
De aglianico is een eeuwenoud blauw druivenras, dat voornamelijk groeit in de provincies Avellino en Benevento in Campanië. Ook in Basilicata en Apulië is het een belangrijke variëteit. De totale aanplant in Italië bedraagt een kleine 10.000 ha. Aglianico vormt de basis voor drie DOCG’s in
Zuid-Italië: Taurasi, Aglianico del Taburno en Aglianico del Vulture Superiore. Op bodems van vul-
kanische oorsprong lijkt aglianico de mooiste resultaten te geven. Hier en daar komt hij ook voor in Californië en Australië.
Er is lange tijd verondersteld dat de druif een Griekse herkomst heeft, maar er zijn in Griekenland
geen druivenrassen gevonden met een DNA-verwantschap. De druif werd al in de oudheid geprezen om zijn kwaliteiten en verspreidde zich over diverse regio’s in Zuid-Italië. De aglianico kent
diverse biotypen, die tot uitdrukking komen in specifieke smaakeigenschappen (zoals de iets bittere smaak van de aglianico amaro) of uiterlijke kenmerken (zoals de kleinere trossen van de aglianichello).
De meest opvallende kenmerken van de aglianico zijn een vrij dikke schil (waardoor de druif goed
bestand is tegen botrytis), een van nature hoge zuurgraad en een stevige tanninestructuur. De druif kent een lang groeiseizoen met een zeer late rijping, hoewel de groei en rijping uiteraard mede
afhankelijk zijn van de cultivatiemethoden. Soms wordt hij pas in november geoogst, ook al groeit
hij nog zo zuidelijk. De laatste decennia zijn er klonen ontwikkeld die vroeger rijpen. Tegenwoordig
Hoofdstuk 21 - Italië (2022-2023) TERUG NAAR INHOUD
35
