15 “...Akala mo ba na ang pera namin ay binubunot lang sa kung saan-saan? Na parang mga batong pinupulot lang sa daan? Dahil ‘yon ba talaga ang iyong kapalaran? Wala namang dayaan! tama na ang eksaheradong bayarin!...”
Kakatapos lang ni Ben pagsabay-sabayin ang agahan, tanghalian at meryenda. Ayun! Busog na naman siya sa paborito niyang sweet and spicy pancit canton na inulam sa dal’wang tasang kanin, pang-full pack ng katawan sa carbo. Oras na naman para muli s’yang pumasok. Mataas ang sikat ng araw kung kaya sinuot n’ya ‘yong tig-si-singkwentang shades na tatakVans, ng boardmate n’ya, papuntang school. Astig daw pala ‘pag naka-shades, lu-lupet ang porma, tapos ‘di pa sasakit ang mata. Summer na kasi kaya dapat get-intostyle daw s’ya. No’n lang n’ya muling naalala na minsan, kapag naka-shades, ay ‘di s’ya napapansin ng mga nakasasalubong n’ya at ‘di nakikilala―natatakluban kasi ‘yong mga mata n’ya. Kaya nga kadalasan, ‘pag may gagawin daw na kalokohan, good ‘yong shades na pang-disguise para ’di ka makita ng mga makasasalubong mo. ni JOHN MARK I. PEREZ
Ben, Bayarin
PALETA II
