PALETA
VI
“
Hindi tayo katulad ng iba.
“
SAGLIT NA PAGTAKAS
Mahal, Kumusta ka na? Masaya ka ba diyan? Siguro’y nababahala ka na kasi ngayon lang ako ulit sumulat sa’yo. Pasensya ka na sa matagal kong ‘di pagpaparamdam. Sinubukan ko naman humanap ng oras subalit sobrang hirap dito sa ibang bansa ng buhay. Tatlong trabaho ko sa isang araw, mapagtapos ko lang si bunso ng kolehiyo. Huwag ka papaloko sa mga agency na malaki daw ang sahod kasi doble naman ang gastos dito. Pero huwag mo na muna pansinin iyon. Gusto ko lang saglit tumakas sa hirap sa pamamagitan ng liham kong ito. Hindi tayo katulad ng iba. Kalsada ang ulian natin habang nagrarally tayong kapit mo ang kamay ko. EDSA ang nagtagpo sa ating dalawa. Pinagtagpo tayo ng pagmamahal sa bayan kahit pinaghihiwalay tayo ng relihiyon, mga ignoranteng mamamayan at lipunang mapanghusga. Shower natin ang tubig na binobomba ng mga bumbero at ako ang matikas at maginoo mong tagapagligtas kapag binabatuta na tayo ng mga pulis. Walang kupas tayong tumataliwas sa pagpapatakbo ng pasismong gobyernong walang inatupag kung hindi magpalaki ng ulo, tiyan at bayag. Sabi mo pa nga hihigitin mo ‘yong bayag ni senator para makita kung may improvement man lamang ba. Mamamatay ako katatawa noon. Nangungulila ako sa’yo, mahal. Nasanay kasi akong nandito ka lagi sa aking tabi. Noong unang nagsalita ako sa harap ng masa para sa paglaban natin sa Death Penalty, nandoon ka. Kaya kahit anong nginig ng boses ko, pinilit kong isigaw at tapusin ang aking talumpati na maaaring magbago at magsalba ng maraming buhay 56
