De Krim is van oudsher een belangrijke wijnregio. In de negentiende eeuw stonden Krimwijnen
hoog aangeschreven bij de Russische aristocratie. Velen zijn van mening dat de Krim een groot
potentieel heeft om wijnen van hoge kwaliteit te produceren. De klimatologische omstandigheden
aan de zuidkust zijn voor wijnbouw erg gunstig; de gemiddelde temperatuur in het groeiseizoen is 16,5 °C en de gemiddelde temperatuur in juli is 24 °C. Het aantal zonuren per jaar is 2.250. Het
mediterrane klimaat resulteert in extreem rijpe druiven, die het best geschikt zijn voor de productie
van stevige, zoete en versterkte wijnen, in de praktijk vaak vins doux naturels. Vooral aan de zuidkust, rond de plaats Jalta, worden veel zoete wijnen geproduceerd. Sommige wijnen worden
gemaakt in de stijl van port. Een bijzonderheid vormen de wijnen die Kagor genoemd worden (een verbastering van de naam Cahors); dit zijn diepgekleurde, oxidatieve wijnen die gemaakt zijn van
verhitte most, een beetje in de stijl van madeira. Aan de westkust van de Krim worden meer droge wijnen geproduceerd. Rusland De wijnbouw in Rusland (officieel: Russische Federatie) is al vele eeuwen oud. In de vijfde
eeuw voor Chr. was er al wijnbouw rond de Zwarte Zee. In de middeleeuwen vond er op grote
schaal wijnbouw plaats in de regio Dagestan en aan de oevers van de rivier Don. De moderne wijnbouw in Rusland vindt zijn oorsprong in de jaren vijftig van de twintigste eeuw, toen er op
grote schaal commerciële wijngaarden werden ontwikkeld. Tot de anti-alcoholcampagne van de
regering-Gorbatsjov in het midden van de jaren tachtig nam het produceren en bottelen van wijnen een hoge vlucht. Sinds de jaren negentig is het wijngaardareaal gestaag afgenomen. Het
wijngaardareaal bedroeg in 2020 zo’n 96.000 ha. Grote wijndrinkers zijn Russen niet, maar de
consumptie van wijn is in de loop van deze eeuw wel toegenomen. Dronk een gemiddelde Rus in 2000 slechts 3,2 liter wijn per jaar, in 2020 was dit toegenomen tot 8,6 liter.
Het merendeel van de wijngaarden en wijnbedrijven is sinds de jaren negentig van de vorige
eeuw geprivatiseerd. Grote wijnbedrijven domineren de markt. Een opvallend kenmerk van de Russische markt is de sterke historische voorkeur voor mousserende wijnen en halfzoete wij-
nen. Ook halfzoete rode wijnen vinden in Rusland traditioneel gretig aftrek. Heel langzaam is de smaak van de Russische consument wel aan het veranderen richting droge wijnen, mede door
westerse invloeden. Sinds het begin van de 21e eeuw worden ook steeds vaker moderne, Europese technieken gebruikt. Veel nieuwe druivenstokken worden uit Frankrijk geïmporteerd. Een recente ontwikkeling is ook de opkomst van zogenaamde garagisten.
Alleen de zuidelijkste delen van Rusland zijn geschikt voor wijnbouw. Wijngaarden liggen aan
de Zee van Azov, de Zwarte Zee en de Kaspische Zee, aangezien daar het koude, continentale klimaat getemperd wordt en de vegetatiecylus van de druivenstokken lang genoeg is. Ondanks de betrekkelijk zuidelijke ligging heeft een deel van de wijngaarden te kampen met een kort
groeiseizoen en lange, zeer strenge winters. De kou maakt het in sommige regio’s noodzakelijk
om de stokken ’s winters te beschermen door hun wortels en voeten met aarde te bedekken. De gunstigste vegetatieomstandigheden zijn te vinden in de regio’s Kuban (ten westen van Krasno-
TERUG NAAR INHOUD
218
Hoofdstuk 29 - Centraal en Oost-Europa en voormalige Sovjet-Unie (2022-2023)
