andere uit Pomerol en Saint-Émilion) is de kwaliteit van de wijnen gestegen. Oorspronkelijk werd de productie gedomineerd door de plaatselijke cave coopérative Cellier des Côtes de Francs. Inmiddels opereert menig producent zelfstandig. Niettemin is Cellier des Côtes de Francs, in 2000 gefuseerd met de coöperatie van Castillon in Gardegan, nog altijd een belangrijke producent.
Rode wijnen van Côtes de Bordeaux-Francs kunnen zijn samengesteld uit de gebruikelijke zes
Bordeauxrassen, maar carmenère en petit verdot mogen, als cépages accessoires, hoogstens 15
procent van de blend uitmaken. Cabernet sauvignon en cabernet franc spelen in Francs een grotere rol dan in het iets koelere Castillon. Het basisrendement is 52 hl/ha. Het minimale natuurlijke alcoholgehalte bedraagt wettelijk 11,5 procent. De rode wijnen van Côtes de Bordeaux-Francs
krijgen een opvoeding mee tot minstens 15 maart van het jaar na de oogst. De droge witte wijnen worden gemaakt van hoofdzakelijk sauvignon blanc, sauvignon gris, sémillon en muscadelle. Als aanvullende rassen worden colombard en ugni blanc gebruikt. Het basisrendement is hoger dan
voor rode Côtes de Bordeaux-Francs, namelijk 62 hl/ha. Het natuurlijke alcoholgehalte is minimaal 10,5 procent. Het restzoetgehalte is 4 gr/l of minder.
Er wordt in Côtes de Bordeaux-Francs ook een kleine hoeveelheid liquoreus wit geproduceerd. Dit wijntype wordt besproken op blz. 114 van dit hoofdstuk. n Saint-Émilion en Saint-Émilion Grand Cru
Al in de Gallo-Romeinse tijd was er wijnbouw rond Saint-Émilion. De wijngaarden van Saint-
Émilion beginnen direct aan de oostelijke grens van het stadje. Het wijngaardareaal van 5.400 ha
strekt zich uit over negen gemeenten, waarvan Saint-Émilion verreweg de grootste is. In een akte
uit 1289 (!) staan deze negen gemeenten al genoemd als behorende tot het wijngebied van SaintÉmilion. Daarnaast zijn er vier gemeenten (‘satellieten’) die de naam Saint-Émilion mogen gebruiken in combinatie met hun eigen gemeentenaam. De meeste producenten in Saint-Émilion zijn
klein. De coöperatie van Saint-Émilion, de Union des Producteurs de Saint-Émilion, is ambitieus en levert bijna een kwart van de productie. De plaatselijke wijnbroederschap, Jurade de Saint-Émilion, is een van de oudste wijnbroederschappen van Frankrijk. De appellation Saint-Émilion werd in 1936 officieel erkend.
In het verleden telde Saint-Émilion vier appellations: Saint-Émilion, Saint-Émilion Grand Cru, Saint-
Émilion Grand Cru Classé en Saint-Émilion Premier Grand Cru Classé. Sinds 1984 zijn er nog maar twee officiële herkomstbenamingen: Saint-Émilion en Saint-Émilion Grand Cru. De productiegebie-
den van AOP Saint-Émilion en AOP Saint-Émilion Grand Cru zijn identiek. Ook de toegestane drui-
venrassen zijn hetzelfde: cabernet sauvignon, cabernet franc, carmenère, malbec en merlot zijn de basisrassen, met petit verdot als aanvullend ras (tot maximaal 10 procent van de assemblage). De
plantdichtheid is voor beide appellations 5.500 stokken per hectare. De verschillen tussen Saint-Émilion en Saint-Émilion Grand Cru zitten hem onder andere in het minimale natuurlijke alcoholpercen-
tage, het toegestane rendement en de opvoeding van de wijnen. Voor Saint-Émilion Grand Cru geldt
een minimaal natuurlijk alcoholgehalte van 11,5 procent (in plaats van 11 procent voor Saint-Émilion),
92
Hoofdstuk 8 - Bordeaux (2022-2023) TERUG NAAR INHOUD
