Nusret Özcan’ı Yitirdik Dostlar! Abdurrahman ŞEN
Son zamanlarda İstanbul’un havası bir başka ağır, benim için... Yaklaşık 1 aydır, strese bağlı bir deri hastalığı ile boğuşuyorum... Ama İstanbul havasının üzerimde ağırlığını aşırı hissettirmesinin sebebi bu değil maalesef ! Değerli dostum, sevgili arkadaşım ve benim birkaç kitaba sahip olmamdaki en büyük destekçim, okuldaşım Mehmet Yavuz, ciddî bir rahatsızlıktan dolayı bıçak altına yattı geçen hafta... Ameliyat sonrası da biraz sıkıntılı geçti. Hastane odalarında aşırı daralmama rağmen birkaç kere ziyaretine gittim sevgili dostumun... Mehmet Yavuz kardeşime acil şifalar dileyip, evine çıkacağına dair müjdeli haberi almayı beklerken... Evet... Tam da Mehmet’imden gelecek müjdeli haber peşindeyken, Cuma günü 11.24’te Bilal Arslan kardeşim telefonla aradı beni... Sesi titriyor, ağlamamak için direniyor; “Abi çok kötü... Çok kötü!...” diye sayıklıyordu… Önce hızla Bilal’in bana verebileceği kötü haberleri zihnimden geçirirken; “N’oldu Bilal’im?” diyebildim. Ve acı haberi aldım: “Abi… Nusret Ağabeyi kaybettik!” Karşılıklı sabırlar diledik birbirimize… Nusret’e Allah’tan rahmet diledik… Sonra bu acı haberi dostlarla paylaşmak Nusret Özcan
207
