Günah Nusret Özcan’a… bir kez kirlenince içimdeki mavi gökler… ufka doğru boşalır içi bütün eşyanın döşemeye, kalbimin yarası olup düşer paslı ışığı, tavanda sallanan lambanın yağmurlar artık dargındır bana, sokaklarda karanlığımdan tuhaf pıhtılar çiçeklenir acı suların kuyusunda, keskin rüzgârda bir çıkrığın sesine sanki sesim eklenir. Suat AK Kafdağı - Ağustos 1997
22
Hayy’dan Hû’ya
