Bir Nusret Özcan Sohbeti İslam ÜRKMEZ – Yusuf Ziya BAŞBAY
HERGÜN YÜKSELEN BİR DOSTLUK
Y. Ziya: Üniversiteye girdiğim yıl, Nusret Ağabeyle tanışmama vesile olan sizsiniz. Ünye’de bir çay ocağında otururken Necip Fazıl meraklısı bir genç olduğumu fark edip, bana Nusret Ağabeyin Yeni Şafak’ta çalıştığını söylemiş, gidip tanışmamı tavsiye etmiştiniz. 1996’nın başlarıydı, ben de arkadaşım Engin’le beraber Topkapı’daki Yeni Şafak binasına gittim. Bize İlesam bahçesini tarif etti ve orada görüşüz dedi. Ve o gün bugündür Nusret Ağabey dostluğu, bizim aramızdaki dostluğun da önemli bir parçası oldu. Benden yaklaşık on sene kadar önce, siz İstanbul Edebiyat Fakültesinde okurken, ağabeyiniz vesilesiyle tanışmıştınız ve İstanbul’da olduğunuz müddetçe sık sık görüşmüştünüz… Şimdi ondan yaşça küçük iki arkadaşı, iki seveni olarak Ünye’de hep yaptığımız bir şeyi yapacağız ve Nusret Ağabeyi konuşacağız. Onun kişisel özelliklerini konuşarak başlamak istiyorum. Neydi sizin, benim ve birçok başka arkadaşın Nusret Ağabey’de bulduğu? İslâm: Evet. Nusret Ağabeyle 1987’den, benim üniversite yıllarım boyunca, 92’ye kadar görüşürdük. Bu yıllar içinde birçok hatıramız oldu. Bence Nusret Ağabeyin mümeyyiz vasıflarından biri, içinde bulunduğu mekânı adeta doldurNusret Özcan
231
