(Berceste Şiirler Antolojisi için)
Takdim Şairler; o büyük mânâ avcıları... Nasıl bir fıtrî hususiyettir ki, diğer insanların iç âlemindeki dalgalanmaların, kamaşmaların da mümessili olarak dillendirir onca şeyi ve asırlar ötesine ulaşır yankıları... His, hayal ve fikir ancak onların dilinde kıvamlanarak vücud bulur ve ruhumuz tanır o mânâyı... Şiir söylemek kadar şiiri tanımak, yani bir bakıma şiiri anlamak da kelimenin tam anlamıyla şairlik isteyen bir iş... Hele şiir sanatı adına ne kadar malum varsa hemen hemen hepsinin meçhulleştiği günümüzde şiir zevkinin ne kadar ucuzladığı göz önüne alınırsa, zahirî bolluğa tezat ciddî bir fakirlik çektiğimiz daha kolay anlaşılır. Ehlince malum olduğu üzere, bir hayli zamandır bünyesine musallat olan marazı atamayan şiirimiz belki de en bahtsız dönemini yaşıyor. Muhteva, dil ve şekildeki kayıplarıyla gittikçe sığlaşan ve her yönüyle konuşamama ve söyleyememe hastalığı olarak tarif edilen “afazi”nin hüküm sürdüğü şiirimiz, bu zevksizlik ve şiirsizlik berzahından da geçecek. Bu kötü şiir geleneğini aşmak için de güçlü ve büyük evlâtlarını hatırlamak zorunda... Elinizde tuttuğunuz bu çalışma, herşeyden önce, şiir adına günübirlik kaygıların uzağında, gerçek sanat cehdi ve şiir için elzem olan bir titizliğin mahsulü... Onu benzerlerinden Nusret Özcan
331
