Gazel Bağçe-yi gül yerine sevdâyı soran ağlar Firak düşer de yâda yâr ağlar yârân ağlar Ol zülf-i hançer düşer gibi bezm-i âlemde Bilmezler sebepsiz hüznü hüsn ü ân ağlar Derken yâr çıkar gelir vîrân hayâl-hâneye Gül-i rânâ görünce hasedinden kan ağlar Değil savt-ı ankâdan, kadd-i serviden değil Mihr ü mâh hazânından canları yanan ağlar Al şâline sarılıp âsûde ruhlar gibi Bir aks-i mülevvendir ol mihrabda tan ağlar Menendsiz ehl-i ışkız sırrımızdan bahtiyar Söylense dile gelse rindân-ı cihân ağlar Nusret Özcan
367
